Louis cz 7/10

Kochane  zmieniam imię z Maxa na Nathana. A tak to macię kolejny rozdział z Lou tu już coś się dzieje. Więc macie i ne płaczcie.😙

Obudziłam się kiedy za oknem było już ciemno. Delikatnie odsunęłam Louisa i próbowałam wstać ale moja myszka dawała o sobie znać. Zasyczałam z bólu.

-Co się stało?

- Emm nie śpisz?

- Boli cię.- bardziej stwierdził niż Zapytał.

- Nieeeee…

- Nie kłam dać ci jakiś lek czy nie potrzebujesz?

- Ekhm

- Nie wstydź się.

- Mógłbyś?... No ten przynieś mi leki??

- Jasne że tak No uśmiechnij się w końcu.- złapał mój podbródek i uniósł go tak bym patrzyła mu w oczy. Dał mi soczystego buziaka i szeroko się uśmiechnął. Odwzajemniłam to bardziej nieśmiałym uśmiechem ale przekonałam go i wyszedł. Po chwili wrócił z lekami dał mi je i kazał się położyć. Kiedy leki zaczęły działać poczułam się lepiej.

- Loui czy my?? Czy my jesteśmy… No ten.. razem?

- Wiesz chyba, chyba tak.

- Pomożesz mi zejść na dół do tego do sypialni?

- Do naszej sypialni czy do sypialni Harrego?

- Do naszej. - Zaśmiałam się dźwięczne i Podniosłam się do pozycji siedzącej. Louis pomógł mi wstać i złapał mnie w biodrach i pomógł zejść. Wchodziliśmy po schodach i po drodze spotkaliśmy Malika.

-A ty gdzie? Już mnie opuszczasz?

- Tak wiesz chce już iść do siebie bo nie miał byś gdzie spać.   Hyh!

- Co się stało?-spytali jednocześnie.

- Twoja pościel dalej jest w kwi.

- Spokojnie zaraz to posprzątam. Dobranoc. Kocham cię.

- Ja ciebie też.- Malik sobie poszedł a my zeszliśmy i zmierzaliśmy w stronę sypialni.

- Louis jestem trochę głodna.

- Chodź kocie tak będzie szybciej- wziął mnie jak pannę młodą i zaniósł do  kuchni. Przechodząc obok sypialni Harrego usłyszeliśmy głośne jęki.

-Harry szybciej!- zaczęliśmy się cicho śmiać.

- Już nie mogę!

- Poczekaj jeszcze  chwilę.- zapukałam delikatnie.

- Co?!- krzyknął poirytowany Harry.

- Można trochę ciszej?-spytałam cicho bo  przy jękach zdarłam sobie gardło.

-. Przepraszamy Kiera.

- Dobrze wybaczam.- Zachichotaliśmy i odeszliśmy .

- Harry już nie mogę!- teraz to już nie wytrzymał i Louis tak histerycznie zaczął się śmiać.

- Spokojnie my też tak kiedyś będziemy. Hahaha

- Hahah sugerujesz coś?

- Tak.

- Dobra co by pani chciała zjeść?

- Sama zrobię . Postaw.

- O nie. Nie będziesz się męczyć. Siadaj.- posadził mnie na wygodnym krześle.

- Nie wolno ci się ruszać!- pogroził , mi palcem a ja Podniosłam ręce w geście obronnym. Zaśmialiśmy się cicho. Patrzyłam jak Lou zwinnie porusza się po kuchni i po 10 minutach zajadałam się kanapeczkami z szynką i ogórkiem i popijałam to herbatką malinową. Mmm pychotka.

- Pyszne Loui.

- Zjadłaś?

- Mhy.

- To Daj odniosę do zmywarki..

- Mmmmm.

- Co się dzieje? Boli cię coś?!

- Nie Spokojnie Louis nic mi nie jest po prostu jestem zmęczona i gardło zdarłam.

- Dojdziesz do naszej sypialni?

- Tak a co?

- To idź ja zaraz przyjdę.

- Ok.  O mój Boże Louis ja jestem w samej bieliźnie!

- Hahaha No teraz to zobaczyłaś?

- No!

- Leć zanim ktoś cię zobaczy.

- Idę.- w stałam i powolnym krokiem poszłam do sypialni i usiadłam na łóżku. Muszę coś na siebie ubrać. Podeszłam do szafy i wyciągnęła sweterek . Wskoczyłam pod kołderkę i zakryłam się nią aż pod oczy. Po chwili wszedł Louis.

- A ty co? Aż tak ci zimno? Przecież jest lato. Hah.

-  Mi zawsze jest zimno. A co masz w kubku?

- Herbatkę ci przyniosłem. Miętowa to się napij. - Podał mi ją a ciepła ciecz rozlała się po moim gardle łagodząc lekko ból.  Wypiłam do połowy i po chwili nie czułam nic. Zasnęłam.

*Louis*

Usiadłem obok i patrzyłem na mój największy skarb. Nie do wiary, że miał ją Nathan. Nie zasłużył sobie na nią. Trzeba tu trochę przewietrzyć.

Uchyliłem okno  i wróciłem na łóżko. Przyglądałem jej się. Chyba zasnęła. Chwyciłem kubek  i starałem się jej nie obudzić. Położyłem go na szafce obok.

-Louis?

- Nie chciałem cię obudzić.

- Nie No ok. Co ja zrobiłam z herbatą?!

- Tu ją mam proszę.- podałem ją jej. A ona zrobiłam kolejny łyk. Usłyszeliśmy Krzyki i jęki z sypialni Nialla na górze. Zaczęliśmy się śmiać.

Potem Krzyki od Hazzy.

-Harry/Niall!!

- Hahahaha- zwijaliśmy się że śmiechu.

- Jeszcze chwilę!!

- O mój Boże hahaha!

- Już!!!- krzyknęli obydwoje.

- Hahahaha!! - nie wytrzymam.

- Kochanie chyba macie nie szczelne ściany.

-  Nie martw się tym.

- Uff dobra śpiąca jestem.

- Połóż się.- pocałowała mnie w policzek i ściągnęła że mnie bluzkę. Co?? Przytuliła się do mnie . Aha dobra już kumam. Położyłem się i też ją przytuliłem. Pocałowałem ja w czoło i zasnąłem.

*Rano Kiera*

Wstałam wtulona w tors Tomlinsona. Ucałowałam jego nosek.i delikatnie pogłaskałam  policzek. Otwierał oczy.

-Cześć Loui

- Hej Ki.

- Ki?

-No jakoś muszę do ciebie mówić.

- hah chodź zrobię ci śniadanko.

- Dobrze kwiatuszku. - pocałował mnie w nos. Wstaliśmy i poszliśmy do kuchni.

- To co byś chciał?

- Nie zapomniałem.

- O czym?-  podszedł  do mnie od tyłu i złapał mój brzuch a drugą ręką jechał po udzie w górę.

- Kocie już prawie nie boli.

- Tylko dziś jak coś to wołaj.- pocałował mnie i poszedł.

Zaczęłam robić tosty. Wsadziłam chleb do tostera i oparła się o blat.

-Hej Kiera!- powiedziały dwie kobiety obróciłam się i zamarłam z wrażenia .

- Sierra, Vicki co wy tu robicie?

- A przyszłyśmy pospać- palnęła półżywa Sierra.

- No nieźle mi się tu spało.

- Wiesz przeszkadzałaś nam Kiera.

- Serio, spałaś z Harrym i aż tak się darłaś? A ty Vicki? Łóżko całe?

Tak się darliście że my tam z Lou zwijaliśmy się że śmiechu.

-Bardzo śmieszne. A właśnie jak tam Tomlinson?

- A dobrze jakoś się nam układa.

- Spałaś z nim?

- Tak w jednym łóżku. Ja nie mam takiej puszczalskiej natury jak wy.

- Ej.

- Dobra wiecie co pomóżcie mi zrobić śniadanie.

- Faktycznie głodna jestem.

- To co tam robisz?

- Tosty. Sierra ty zaparz herbatę a Vicki  nakryj do stołu i daj im tam jakieś cosie do tych tostów.

-Ok- powiedziały razem.

- Zrobiłam 30 tostów i położyłam za duży talerz robiąc staranny stosik.

Podałyśmy wszystko na stół. Na stole leżały jeszcze pomidory,szynki,sery,ogórki i rzodkiewka.

-To co na trzy.  RAZ.

- DWA

- TRZY.

- AAAAAAA!!!!- Darłyśmy się tak długo aż wszyscy się nie zbiegli.

- Co się stało?!!

- Dlaczego krzyczecie???!?!

- Smacznego- powiedziałam słodko i odsunęłam się od stołu.

- Serio? Harry? Która twoja?

- Piękna blondyneczka. - podszedł i pocałował ją w czoło. I objął ją ramieniem.

-Czyli?

- Sierra a to Vicki moje przyjaciółki.- wtrąciłam się.

- Aha to miło. … Co wy tu robicie?

- Krzyczymy.

- Słyszeliśmy-powiedzieli razem i usiedli obok nas. Zjedliśmy prawie wszystko. I niestety ale chyba kiedyś musiało to nastąpić.

- Kiri wiesz Nathan za tobą tęskni.- powiedziała Vicki. Poczułam jak Loui się spina.

- Powiedział że będziecie tego żałować.- Dodała Sierra. Lou już miał coś powiedzieć ale mu przerwałam.

- No i co nie szuka mnie.

- Oj szuka tylko że stwierdził iż musi to być mocne wejście jak to nazwał Tom.

- On może mieć jedynie mocne wyjście- Powiedział Niall a wszyscy zaczęli się śmiać.

- No wyjście to na pewno będzie miał mocne.- Dodał Lou-Jak się nim zajmę.

- Dobra to ja posprzątam a wy idźcie się czymś zająć.

- Nie Zostaw ja to zrobię.- Wstałam.

- Siostrzyczko Zostaw albo ci rękę utnę.- udałam przestraszoną i szybko pobiegłam do pokoju. Wyciągnęła z szafy ubrania i poszłam do łazienki. Zrobiłam sobie wysokiego kucyka. I pomalowałam się. Wyszłam z pokoju. Dziewczyny były ubrane.

Sierra

Vicki.

Chłopcy też się przebrali.   

- No Hej.

- Witamy w naszym świecie suko.

- Co?!  Aaa aaa . Wiesz Liam nie dziwię się że nie masz dziewczyny.

- Masz jakiś problem?

- A tak- pokazałam mu faka i podeszłam do Lou.  

- Co ty na to abyśmy wieczorem poszli na spacer do lasu?

- Na randkę?

- Może…

- Oki.

- To o 16.

- To już za trzy godziny!!!

- No.

- Do garderoby!!- krzyknęła Vicki.

- Nie mam garderoby.

- Emm.

- To do szafy- podniosła rękę Sierra i pociągnęła mnie do szafy. Zamknęły drzwi. Vicki szukała w mojej szafie ubrań a Sierra zrobiła mi maseczkę.

Po 15 minutach.

.Zdjęłu mi maseczkę. Dały sukienkę.

Zrobiły fryzurę

I pomalowały.

zrobiły

Paznokcie.

.

Po dwóch i pół godzinie byłam gotowa.

-Wyglądasz pięknie.

- Dzięki.

- To powodzenia.

- No pa.

- Wyszłam i skierowałam się do salonu. Chłopcy zagwizdali na mój widok.

- Wyglądasz pięknie Ki.- Lou pocałował mnie w czoło i zaprowadził do samochodu. Pojechaliśmy do lasu. Spacerowaliśmy ścieżkami śmiejąc się. Doszliśmy do jeziora i patrzyliśmy jak słońce zachodzi.

- Kocham cię.- Powiedział Louis i mnie pocałował.

- Oh szkoda że ona ciebie nie.- powiedział głos zza krzaków. Odwróciliśmy się i zobaczyliśmy TW.

- Oh Louis, Louis, Louis jak ty możesz być taki naiwny?

- Nathan ona cię nie kocha.

- Kiera kotku chodź tu do mnie.- puściłam rękę Lou i podeszłam do Nathana.Louis patrzył na mnie ze dziwieniem.

- No nie patrz się tak na mnie. Ty Serio myślałeś że się w tobie zakochałam? Naiwny jesteś. Chodź Nathy idziemy do domu.

- Już. Chłopcy.- Tom i Max Pobili Tomlinsona a potem wrzucili do jeziora. A ja z Nathanem poszłam do samochodu.

.